Αμέτρητες φορές, αγαπημένα πρόσωπα σου παρουσιάζουν διλήμματα σχετικά με σοβαρές αποφάσεις που πρέπει να πάρουν για τη ζωή τους.
Έτσι κι εγώ μία φορά πριν πολλά χρόνια, είχα βρεθεί με έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ και του είχα παραθέσει ένα πολύ μεγάλο δίλημμα που με βασάνιζε εκείνη την περίοδο.
Και αφού είχα καταγράψει και αναφέρει όλα τα θετικά και τα αρνητικά και ενώ είχα αναφερθεί στο παράγοντα της τύχης και του ρίσκου, που είναι αναμενόμενα και παρόντα όταν καταλήγεις σε μία απόφαση, συνέχιζα να περιμένω να πάρει την απόφαση ο άλλος για εμένα.
Και τότε μου λέει: «κάντο. Αφού το θέλεις και το σκέφτεσαι τόσο, κάντο»!
Η αλήθεια είναι οτι με εξέπληξε η απάντησή του. Περίμενα να με αποτρέψει, όμως εκείνος αφαίρεσε όλα τα εμπόδια από το μυαλό μου, προτρέποντάς με να δοκιμάσω αυτό που έλεγα οτι ήθελα.
Και τότε άρχισα τα «μα ξέρεις…τα πράγματα είναι μπερδεμένα…το ρίσκο είναι μεγάλο…»
Και τότε ο συνομιλητής μου αρχίζει να γελάει, ενώ εγώ έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι, που η αγωνία μου του φαίνεται τόσο αστεία. Τον ρώτησα ποιο ακριβώς σημείο του φάνηκε αστείο και μου απάντησε...
- Καλά τα λένε πως αν αφήσεις κάποιον να κάνει αυτό που θέλει τότε θα δεις αν το θέλει πραγματικά. Και η αλήθεια είναι αυτή.
Αν υπάρχει κάτι που θέλεις να κάνεις, θα το κάνεις ούτως ή άλλως και δεν θα χρειάζεσαι έγκριση ή κάποιον να αναλάβει την ευθύνη. Θα είναι δική σου η επιλογή και οι συνέπειες.
