Πόσες φορές έχεις ακούσει την φράση «είσαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού σου»; και πόσες ακόμη έχεις θεωρήσει πως αν είσαι ικανοποιημένος με αυτά που έχεις πετύχει μάλλον έχεις χαλαρώσει και δεν βάζεις τον πήχη ψηλά;
Είναι ο φόβος του ωχαδερφισμού που σε κάνει να πιέζεις τον εαυτό σου κάθε μέρα για το καλύτερο, χωρίς να αξιολογείς ταυτόχρονα όσα έχεις καταφέρει;
Εγώ δεν θα διαφωνήσω, είναι αλήθεια πως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και πως άνθρωπος θα πει άνω θρώσκω άρα η διάθεσή για εξέλιξη μας προσδιορίζει κατά κάποιον τρόπο. Όμως χρειάζεται αυτό το “αυτομαστίγωμα” που συχνά παρατηρείται με τη μορφή σκληρής αυτοκριτικής στον εαυτό μας;
Παρακάτω θα βρεις κάποια μόνο παραδείγματα από τρόπους με τους οποίους μπορεί να είσαι αυστηρός κριτής σου αλλά και κάποιες εναλλακτικές:
Αντί για να πεις: |
Μπορείς να πεις: |
Έχω μείνει τόσο πίσω; |
Για ποια πράγματα είμαι περήφανη που τα κατάφερα; |
Δεν θα έπρεπε να αισθάνομαι έτσι! |
Είναι ωραίο να καταλαβαίνω τα συναισθήματά μου. |
Πφφφ.. Γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει; |
Τι μπορώ να μάθω από αυτό που μου συμβαίνει τώρα; |
Η ζωή είναι τόσο δύσκολη! |
Πώς θα μπορούσα να αξιοποιώ τις δοκιμασίες που συναντώ; |
Ακόμη και εάν εσύ η ίδια έχεις βρει μία ισορροπία ανάμεσα στην αυτοκριτική και την επιβράβευση του εαυτού σου, σίγουρα θα μπορείς να σκεφτείς έναν άνθρωπο από τον στενό σου κύκλο που ίσως δυσκολεύεται ακόμα. Τι θα έλεγες να του θυμίσεις σήμερα πως είναι αρκετός και πως ότι έχει καταφέρει δεν είναι λίγο; Τί έχεις να χάσεις;
Ματίνα Σωτηροπούλου
Developmental Psychologist
MSc Child Development UCL