Οι μέρες για τις πασχαλινές διακοπές πλησιάζουν και παρόλο που γνωρίζουμε πως το φετινό Πάσχα θα είναι διαφορετικό, ένα ζήτημα παραμένει κάθε χρόνο επίκαιρο: "Τι θα πει νηστεία για εμάς και πως την νοηματοδοτούμε;"
Με όσους ανθρώπους και αν συζητήσουμε για το θέμα της νηστείας, θα ακούσουμε και αντίστοιχο αριθμό απόψεων. Κανένας δε φαίνεται να συμφωνεί για το αν πρέπει ή όχι να νηστεύουμε. Αν νηστεύουμε, ποιες τροφές πρέπει να νηστεύουμε και ποιες όχι. Αν δεν επιλέγουμε τη νηστεία, να ξέρουμε γιατί δεν την επιλέγουμε. Αν επιλέγουμε να νηστέψουμε, να ξέρουμε τον λόγο που το κάνουμε.
Κάθε φορά όταν συζητάμε για την νηστεία, θυμάμαι την ίδια ιστορία. Μία αγαπημένη μου φίλη, είχε αποφασίσει για 40 μέρες να σταματήσει να τρώει σοκολάτες. Λάτρευε τις σοκολάτες και συχνά θεωρούσε πως είναι εθισμένη σε αυτές. Έτσι, κάθε χρόνο, αντί να νηστέψει κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά, αυγά και λάδι, διάλεγε την αγαπημένη της σοκολάτα. Την ημέρα του Πάσχα, θα μου έστελνε ένα μήνυμα με ευχές και θα μου έλεγε πως έφαγε ξανά ένα σοκολατάκι που κρατούσε στην τσέπη της, για την στιγμή που θα έληγε η νηστεία.
Η εγκράτεια της φίλης μου και η αυτοσυγκράτησή της, μου προκαλούσε πάντα θαυμασμό, μιας και εγώ ποτέ δεν είχα επιχειρήσει να νηστέψω για κάποιο χρονικό διάστημα. Ζώντας σε μία εποχή που καταναλώνουμε συνεχώς και σε μεγάλες ποσότητες και που υπάρχει μεγάλη αφθονία αγαθών, μήπως η νηστεία μπορεί να μας διδάξει αρκετά μαθήματα;
Τα μαθήματα αυτά μπορεί να μην συνδέονται με τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις ή με λόγους υγείας αλλά με μαθήματα ζωής όπως να βάζουμε όρια στον εαυτό μας και να ελέγχουμε εμείς τις πράξεις και τις επιλογές μας.
Μήπως φέτος το Πάσχα, να βλέπαμε τη νηστεία αλλιώς;
