O Φιόντορ Ντοστογιέφσκι γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1821 στη Μόσχα και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον οικονομικής άνεσης, χωρίς ταυτόχρονα να ανήκει στην αριστοκρατική τάξη. Εκτός από το μοναδικό συγγραφικό του ταλέντο υπήρξε γνωστός δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, φιλόσοφος και βιογράφος και συγγραφέας.
Τα έργα του ”Έγκλημα και τιμωρία”,"Δαιμονισμένοι και "Αδελφοί Καραμάζοβ" είναι κάποια μόνο από τα πιο γνωστά του έργα. Όμως εμείς σήμερα θα μιλήσουμε για το έργο του «Ο ηλίθιος».
O πρίγκηπας Mίσκιν, ένας επιληπτικός, γυρίζει από μια κλινική της Eλβετίας, όπου κάποιος γιατρός τον είχε φροντίσει από ευσπλαχνία. Eίναι ορφανός. Όλη κι όλη η περιουσία του ένα μπογαλάκι ρούχα. Δεν ξέρει τίποτα απ’ τη ζωή. «Bεβαιώθηκα απόλυτα», του λέει ο γιατρός, «πως είστε ένα παιδί, δηλαδή ολότελα παιδί. Mονάχα στο μπόι και στο πρόσωπο μοιάζετε με άντρα, μα στην ανάπτυξη, στην ψυχή, στο χαρακτήρα, ίσως-ίσως και στο μυαλό, δεν έχετε ενηλικιωθεί και θα μείνετε έτσι έστω κι αν ζήσετε εξήντα χρόνια». Aυτό το παιδί των είκοσι έξι χρόνων, είναι ευγενικός, χωρίς δουλοπρέπεια, δειλός, καλός κι απλοϊκός. Δεν έχει ζήσει. Ή, τουλάχιστο, δεν έχει ζήσει «εν δράσει». H ζωή του έχει διαβεί σε εσωτερικές ενατενίσεις. Έχει ταμπουρωθεί έξω απ’ τα κοινωνικά τείχη, έξω απ’ τον κόσμο του «δυο και δυο κάνουν τέσσερα». Kι όταν πέφτει ανάμεσα σ’ αυτόν τον κόσμο, μέσα σε τούτη την πολιτεία την κατοικημένη από άρπαγες, απατεώνες, φιλήδονους, παλιάτσους και μέθυσους, φαίνεται σαν παρείσακτος.
Το συγκεκριμένο έργο του Ντοστογιέφσκι δημοσιεύτηκε το 1868, σε συνέχειες, αποτελείται από 3 βιβλία. Πολλοί κριτικοί το χαρακτήρισαν χαώδες και έκριναν πως έχει αρκετά αδέξια δομή. Άλλοι πάλι μέσα από αυτό το έργο θαύμασαν το συγγραφικό μεγαλείο του Ντοστογιέφσκι. Ταυτόχρονα πρόκειται για το αγαπημένο έργο του ίδιου του συγγραφέα. Το συγκεκριμένο έργο έχει γίνει ταινία και έχει αγαπηθεί από τους περισσότερους "βιβλιοφάγους" οι οποίοι το χαρακτηρίζουν συγκινητικό, ανθρώπινο και πολύ επικαίρο!
