Η Ευγενία Γεροντάρα είναι μία μοναδική γυναίκα που διακρίνεται από ταπεινότητα και ταλέντο. Το καλλιτεχνικό της έργο, μπορεί να εδρεύει στην Ελλάδα, όμως στην πραγματικότητα δεν έχει σύνορα.
Το 2006 πήρε μέρος στην έκθεση της Νέας Υόρκης με τίτλο «The World Fine Art». Το 2008 έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Μια φορά κι έναν καιρό» όπου μέσα από ένα παραμύθι περιέγραφε τις προσωπικές της εμπειρίες και το 2010 συμμετείχε στη δημιουργία ενός συλλεκτικού βιβλίου τέχνης του Μουσείου Μπενάκη. Λίγο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, τον Φεβρουάριο του 2020, κατάφερε να συμμετέχει στην πενταήμερη έκθεση Ambiente, στην Φρανκφούρτη, με 4.635 παγκόσμιους εκθέτες από 93 χώρες και συνολικά 108.000 αγοραστές από 160 χώρες.
Τα έργα της Ευγενίας έχουν χαρακτηριστικά έντονα ανθρώπινα πρόσωπα και συνήθως συνοδεύονται και από κάποιο κρυφό μήνυμα. Ένα μήνυμα που η ίδια θέλει να μοιραστεί μαζί μας. Πάμε μαζί να το ανακαλύψουμε!
- Πως μπήκαν τα κεραμικα στη ζωη σου;
Τα κεραμικά μπήκαν στη ζωή μου μέσω του πατέρα μου διότι ήταν αγγειογράφος. Ένα
από τα πολλά που μου έδωσε ήταν να μου ανοίξει μια πόρτα προς τη τέχνη. Κι ‘ετσι,
χωρίς να το καταλάβω, από μικρή έπαιζα το ρόλο του καλλιτέχνη. Εκεί βίωσα το
συναίσθημα πώς είναι να φτιάξεις κάτι και να είναι από τη φαντασία σου και μόνο.
Έτσι, ξεκίνησε μια αφύσικη συγκίνηση προς τα χρώματα.
- Αν τα πρόσωπα μιλούσαν, τι θα έλεγαν;
Μιλάμε πάντα.. Ζωγραφίζω για μένα. Δεν υπάρχει άλλος να φτιάξει αυτά που θέλω
εγώ να δω. Όταν γεννιούνται είναι μια μαγεία. Είναι μια σχέση που πάντα θα έχει
ομφάλιο λώρο. Μπορώ βλέποντας τα, ένα έργο που έχω κάνει πριν τρία χρόνια , να
θυμηθώ ακριβώς τη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου που το ζωγράφισα. Για να
μπορέσει το αποτέλεσμα να έχει ενθουσιασμό , την υπερβατικότητα από τον
δημιουργό χρειάζεται πρώτα να τη βιώσει ο ίδιος. Το δύσκολο είναι όταν
αυτονομούνται. Οι άνθρωποι, δεν γεννιούνται μόνο τη μέρα που τους φέρνει στον
κόσμο η μάνα τους, μα όταν η ζωή τους αναγκάζει να ξαναγεννηθούν πολλές φορές
ακόμα. Θυμάμαι πάντα να τα αποχαιρετώ αλλά ούτως ή άλλως δε μου ανήκουν,
ανήκουν στο κόσμο και τα αφήνω να πάρουν το δρόμο τους.
- Ποια είναι η πηγή της έμπνευσης σου;
Η πηγή της έμπνευσης μου είναι η καθημερινότητα μου. Ζωγραφίζοντας έρχομαι κοντά
στα πρόσωπα που μου λείπουν ή θέλω να δω. Αυτό ακριβώς είναι η ζωγραφική.
Προσπαθείς να συνδεθείς με κάτι και έτσι δημιουργείται ενέργεια. Αυτό με τρέφει και
με αυτό τον τρόπο ζω. Μέσα από αυτήν την ενέργεια , οι σκέψεις μου και ότι με
απασχολεί γίνονται εικόνες και μεταδίδουν την ενέργεια τους σε κάποιο άλλο, πλέον,
πρόσωπο. Στην ουσία, κάνω τη ζωγραφική για εμένα αλλά στην πραγματικότητα τη
κάνω για να τη προσφέρω στον κόσμο.
- Ποια ήταν η πιο περήφανη στιγμή σου;
Περήφανες στιγμές έχω πολλές, όπως πολλές είναι και οι απογοητεύσεις, αλλά για
αυτό που είμαι περήφανη είναι γιατί μέσα από τη τέχνη μου, νιώθω ότι έχω γίνει
καλύτερος άνθρωπος.
- Τι θα έλεγες σε μια γυναίκα που θέλει σήμερα να κάνει την τέχνη της επάγγελμα;
Τους ανθρώπους που ονειρεύονται και βάζουν στόχους στη ζωή τους , τους θαύμαζα
πάντα. Σίγουρα, θα είμαι θετική αν θέλει να ξεκινήσει μια τέτοια διαδρομή στη ζωή της.
Αυτό που χρειάζεται να ξέρει είναι ότι θα πρέπει κάθε φορά να αποδεικνύει ότι είναι
μάγος. Όπως οι μάγοι κάνουν τεχνάσματα με τα χέρια τους για να εντυπωσιάσουν τις
ματιές των ανθρώπων, έτσι και ο δημιουργός πρέπει να μαγεύει τις αισθήσεις τους.
Χρειάζεται κάθε φορά να το επαληθεύει από την αρχή.Κι αυτό θέλει αφοσίωση. Ξεχνάς
αν είσαι γυναίκα, άντρας, αν πεινάς ! Είναι μια καθημερινή ανάγκη να βρίσκεσαι στο
χώρο σου. Εκεί είναι το σπίτι σου και …πάντα θα θες να γυρίζεις εκεί!
- Τι σε κάνει να χαμογελάς;
Χαμογελάω γιατί με τη ζωγραφική είμαι ελεύθερος άνθρωπος κατ αρχην! Και γιατί έχω
επιλέξει ένα επάγγελμα που αγαπώ και αυτό ήθελα πάντα να κάνω.
7. Πού θα ήθελες να βρίσκεσαι σε δέκα χρόνια από τώρα;
Θα ήθελα να βρίσκομαι στο εργαστήριο μου και να ζωγραφίζω.
- Υπήρχαν στιγμές που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
Στην πραγματικότητα …όχι!
Υπάρχουν δύσκολες στιγμές για τη ζωή ενός καλλιτέχνη. Υπάρχει πάντα μια νοητή γραμμή ανάμεσα σε αυτόν και στο θεατή! Πρέπει άλλοτε να τεντώνει και άλλοτε να χαλαρωνει με τρόπο ώστε να μη σπάσει. Γι αυτό, χρειάζεται αφοσίωση, πάθος, να πειραματίζεσαι, να απογοητευεσαι, να συνεχίζεις να μαθαίνεις και να τη σπουδάζεις συνέχεια την τέχνη σου.. Επιλέγω συνειδητά να κάνω τη δουλεια που κάνω! Αυτό που μου δίνει η ζωγραφική, έχει μεγαλύτερη αξία από ότι τα χρήματα από κάποια άλλη δουλειά. Έχει απομόνωση κοινωνική, αφοσίωση τεράστια στο όραμα σου αλλά η χαρά που μου προσφέρει είναι μεγαλύτερη από το τίμημα. Ο χρόνος σταματά να υπάρχει και η είσαι εσύ με τη φαντασία σου που απλώνεται σε όλο το χώρο.
- Τι σε βοηθά να χαλαρώσεις μετά από μία γεμάτη μέρα;
Αυτό που με χαλαρώνει είναι να πιω μια ζεστή σοκολάτα στη κούπα μου.
- Τι θα έλεγες στον 18χρονο εαυτό σου;
Θα του έλεγα να μην διαπραγματευτεί τα όνειρα του και τους στόχους του,
προκειμένου να βολευτεί μελλοντικά, γιατί ο μόνος τρόπος να νιώσει ευτυχία είναι να
ακολουθήσει αυτό που αγαπά! Η επιθυμία για κάτι από μόνη της είναι αρκετά ικανή,
ώστε να πετύχει και να τα καταφέρε.
Θα βρείτε τα έργα της Ευγενίας Γερονταρά στο Facebook, στο Instagram και στα ηλεκτρονικά της καταστήματα www.eugeniagerontara.gr και στο etsy.com.
φωτογραφίες από την Polytimi Charami
