Λέμε ότι διδασκόμαστε από τα λάθη που κάναμε ή ‘’στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα’’ αν δεν προλαβαίνουμε να τα διορθώσουμε.
Έρχεται λοιπόν η μεγαλύτερη μελέτη που έγινε ποτέ για την ευτυχισμένη ζωή, να μας διδάξει σε τι να δώσουμε βάρος και που να ‘’επενδύσουμε’’ στη ζωή, για να ζήσουμε μια χαρούμενη και με καλή υγεία, ζωή.
Η μελέτη του Harvard για την ‘’Ανάπτυξη των Ενηλίκων’’ διαρκεί 75 χρόνια, διάστημα στο οποίο οι ερευνητές παρακολουθούσαν την ζωή 724 ανδρών των οποίων κατέγραφαν τη ζωή τους κάθε χρόνο.
Τους ρωτούσαν για την ζωή τους, την δουλειά τους, την υγεία τους. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι πολύτιμα γιατί είναι σπάνιο, οι συγκυρίες να επιτρέψουν ώστε μία έρευνα να διαρκέσει τόσα πολλά χρόνια.
Σήμερα 75 χρόνια μετά, ζουν περίπου 60 άτομα από τα 724, 90 ετών και άνω πλέον ενώ παράλληλα μια άλλη μελέτη ερευνά τα 2.000 παιδιά εκείνων των 724 ατόμων.
Πλούσιοι VS Φτωχών
Η έρευνα ξεκίνησε το 1938 με δύο ομάδες ανδρών.
Η πρώτη ομάδα, ήταν απόφοιτοι του Πανεπιστημίου Harvard το οποίο ολοκλήρωσαν κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και η πλειοψηφία τους πήρε μέρος στον πόλεμο υπηρετώντας την πατρίδα τους.
Η δεύτερη ομάδα, προερχόταν από τα φτωχότερα προάστια της Βοστώνης από φτωχές ή και προβληματικές οικογένειες.
Τους υπέβαλλαν σε ιατρικές εξετάσεις και η ερευνητική ομάδα επισκέφθηκε τα σπίτια τους για να δουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον και να μιλήσουν με τους γονείς τους.
Μεγαλώνοντας, άλλοι έγιναν εργάτες, επιχειρηματίες, υπάλληλοι, γιατροί, δικηγόροι και ένας έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ. Κάποιοι έγιναν αλκοολικοί και λίγοι εμφάνισαν σχιζοφρένεια. Κάποιοι από τις φτωχογειτονιές έγιναν πάμπλουτοι και άλλοι από την κορυφή βρέθηκαν στην ανέχεια.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό! Καθώς αυτό που προέκυψε είναι ότι ο πλούτος δεν είχε καμία σχέση με την ευτυχία καθώς όσοι κατάφεραν να δημιουργήσουν καλές σχέσεις ήταν αυτοί που έζησαν μια πιο ευτυχισμένη και υγιή ζωή.
Η έρευνα κατέληξε σε 4 βασικά συμπεράσματα
- Οι άνθρωποι με καλές σχέσεις, οικογενειακές, φιλικές αλλά και με ευρύτερες κοινωνικές ομάδες είναι υγιέστεροι και μακροβιότεροι σε σχέση με εκείνους που είναι απομονωμένοι και μοναχικοί.
Όσοι αισθάνονται μοναξιά, αρχίζουν νωρίς να έχουν προβλήματα υγείας οργανικά αλλά και νοητικά με εμφανή ελάττωση της εγκεφαλικής τους λειτουργίας και τελικά ζουν λιγότερο. - Γνωρίζουμε ήδη καλά ότι μπορεί να αισθάνεσαι μόνος έχοντας «δίπλα» σου πολλούς ανθρώπους ή όταν είσαι σε ένα γάμο, που δεν σε ικανοποιεί.
Δεν μετράει η ποσότητα των ανθρώπων που γνωρίζει και έρχεται σε επικοινωνία κάποιος, αλλά οι ποιοτικές σχέσεις που έχει καλλιεργήσει. Και δεν είναι τοξικό το διαζύγιο για την υγεία όσο ένας γάμος με πολλές συγκρουσιακές εντάσεις.
Άλλωστε, η ύπαρξη στοργής λειτουργεί προστατευτικά. - Δεν είναι τα επίπεδα της χοληστερίνης στην μέση ηλικία που θα «αποφάσιζαν» ποιοι θα ζούσαν πολλά χρόνια αλλά η ποιότητα και το είδος των σχέσεων τους.
Εκείνοι που ήταν ικανοποιημένοι στα 50 τους χρόνια από τις ανθρώπινες σχέσεις τους, ήταν εκείνοι που βρέθηκαν υγιείς στα 80 τους. - Οι καλές σχέσεις δεν προστατεύουν μόνο το σώμα αλλά και το μυαλό μας.
Εκείνοι που αισθάνονταν στα 80 τους ότι μπορούν να υπολογίσουν στους αγαπημένους ανθρώπους που έχουν γύρω τους, διατηρούν οξύνοια και ζωντανή μνήμη.
Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει με όσους αισθάνονται ότι δεν μπορούν να υπολογίσουν σε βοήθεια από το οικείο περιβάλλον.
Καινούργιοι φίλοι και σχέσεις
Οι άνθρωποι στην μελέτη των 75 χρόνων που συνέχιζαν και μετά την σύνταξη να είναι ευτυχείς, είναι εκείνοι που αντικατέστησαν τον κύκλο των φίλων της δουλειάς με καινούργιες γνωριμίες.
Οι περισσότεροι πίστευαν στη νεαρή τους ηλικία ότι κυρίαρχο στοιχείο της ευτυχίας είναι ο πλούτος και η διασημότητα.
Τελικά, ανεξάρτητα από το πόσο φτωχοί ή πλούσιοι έγιναν στη ζωή τους, υγιείς και ευτυχισμένοι ήταν τελικά αυτοί που αγωνίστηκαν για εγκάρδιες ανθρώπινες σχέσεις.
*Η Έφη Ρομποτή είναι Μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος
https://www.efiroboti.com/
Linkedin: https://www.linkedin.com/in/efi-roboti/
