Στην ρομαντική κομεντί «Eat, Pray, love» η Τζούλια Ρόμπερτς καταφεύγει στην Ινδία για να βρει την ισορροπία με τον εαυτό της και να βιώσει το διαλογισμό ως μέσο θεραπείας για το σώμα και την ψυχή.
Κλεισμένη σε ένα Άσραμ, προσπαθεί μέσω του διαλογισμού και της ενσυνειδητότητας να «θεραπεύσει» το σωματικό και ψυχικό πόνο από τα αρνητικά της συναισθήματα.
Πέρα από τον κινηματογράφο, ο διαλογισμός έχει αποδείξει ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για όλους μας.
Μελέτη ερευνητών των Πανεπιστημίων Yale, Columbia και Dartmouth αναφέρει ότι έστω και μια μικρή εισαγωγή στην ενσυνειδητότητα μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το σωματικό πόνο και τα αρνητικά συναισθήματα.
Παρόμοια είναι τα στοιχεία που δημοσιεύονται και στο Social, Cognitive, and Affective Neuroscience, που αναφέρουν ότι η επίδραση της ενσυνειδητότητας ήταν τόσο έντονη που, ακόμα και όταν οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε υψηλές θερμοκρασίες στον βραχίονά τους, ο εγκέφαλός τους αντιδρούσε σαν να βίωνε φυσιολογική θερμοκρασία.
Τα οφέλη της ενσυνειδητότητας, δηλαδή της επίγνωσης και αποδοχής μιας κατάστασης χωρίς κριτική, έχουν αποδειχθεί πολλάκις θεραπευτικά σε διάφορες παθήσεις όπως το άγχος και η κατάθλιψη.
Το ερώτημα ωστόσο, που τέθηκε από τον Hedy Kober, αναπληρωτή καθηγητή ψυχιατρικής του Yale και ένας εκ των ερευνητών, είναι αν όλοι εμείς που δεν έχουμε έρθει ποτέ σε επαφή με το διαλογισμό μπορούμε να ωφεληθούμε από μία σύντομη άσκηση 20 λεπτών στις ιδέες της θεωρίας αυτής.
Η απάντηση είναι ναι. Όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα κατάφεραν να μειώσουν τον πόνο και αρνητικά συναισθήματα που ένιωθαν μέσω των ασκήσεων διαλογισμού και ενσυνειδητότητας.
Το εντυπωσιακό ήταν ότι οι νευρολογικές αυτές αλλαγές, δεν συνέβησαν στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου ο οποίος ρυθμίζει το συνειδητό και τη λογική λήψη αποφάσεων, αλλά στο υποσυνείδητο. Το εύρημα αυτό οδήγησε τους επιστήμονες να υποθέσουν, ότι θα μπορούσε να υπάρχουν κλινικά οφέλη ακόμη και στις χρόνιες παθήσεις τελευταίων σταδίων όπως ο καρκίνος.
