Όλοι θα ζηλέψουμε κάτι στη ζωή μας. Λίγοι θα το παραδεχθούμε αλλά στην πραγματικότητα, είναι αδύνατο να μην υπάρξει κάτι, κάποια στιγμή, που θα έχει κάποιος άλλος και θα το θελήσουμε.
Για πολλά χρόνια και ίσως ακόμη και σήμερα για πολλούς ανθρώπους, η παραδοχή της ζήλιας είναι ταμπού. Και είναι γεγονός πως είναι κάπως άβολο. Είναι σαν να παραδέχεσαι ότι κάποιος βρίσκεται σε καλύτερη θέση από εσένα και αυτό, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι εύκολο. Αλλά ίσως η ειλικρίνεια είναι μία λύση μπροστά στη ζήλεια.
Η ζήλια διαφέρει από τον φθόνο. 'Όταν ένας άνθρωπος ζηλεύει δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν χαίρεται με την επιτυχία του άλλου. Πιθανότατά, σημαίνει ότι ίσως θυμώνει ή φοβάται γιατί δεν συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και σε αυτόν.
Θα δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα που με βοήθησε πολύ στο θέμα της ζήλειας. Πριν από κάποια χρόνια συγκατοικούσα με μία φίλη μου που μόλις είχε ξεκινήσει μια σχέση με τον οποίο περνούσε ώρες ανταλλάσσοντας μηνύματα.
Δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία σε αυτό, ώσπου μία μέρα άρχισε να με εκνευρίζει η παρουσία της στο σπίτι. Χωρίς λόγο. Ότι έλεγε, μου φαινόταν άσκοπο και ανούσιο όπως κι εκείνη.
Όταν εντόπισα αυτή την αλλαγή στη στάση μου απέναντι της, προσπάθησα να εκλογικεύσω τον εκνευρισμό μου προς εκείνη.
Σύντομα κατάλαβα, πως δυσανασχετούσα κάθε φορά που την έβλεπα ευτυχισμένη να στέλνει όλη μέρα μηνύματα και να λαμβάνει τηλεφωνήματα.
'Ήθελα κι εγώ να έχω κάτι αντίστοιχο αλλά κυρίως έπρεπε να αποδεχθώ πως η σχέση που είχα εγώ εκείνη της περίοδο δεν με κάλυπτε.
Βρέθηκα τότε αντιμέτωπη με κάποιες αποφάσεις και με μία δύσκολη συζήτηση.
Προφανώς ήταν πολύ πιο εύκολο να κατηγορήσω την φίλη μου και να βρω κάποιον πολύ χαζό λόγο γι αυτό, από το να παραδεχτώ στον εαυτό μου, κάτι που έβλεπα εδώ και καιρό αλλά δεν τολμούσα να ψελλίσω.
Μετά από εκείνη την συνειδητοποίηση αποφάσισα τα εξής:
1. Όταν εκνευρίζομαι με κάποιον χωρίς προφανή λόγο, να μην αντιδρώ αμέσως και να παίρνω λίγο χρόνο να καταλάβω τι συμβαίνει.
2. Όταν ζηλεύω είναι μία ένδειξη πως κάτι πρέπει να αλλάξω. Ο εαυτός μου προσπαθεί να μου δείξει κάτι στην καθημερινότητα που δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω.
3. Όταν παραδεχτώ σε κάποιον πως ζηλεύω, νιώθω λιγότερη ντροπή για τον αρχικό λόγο που με οδήγησε στη ζήλια. Ταυτόχρονα, είναι πιο πιθανό και ο άλλος να νιώσει καλύτερα από την παραδοχή μου γιατί κάποια στιγμή στη ζωή του θα είχε αντίστοιχα συναισθήματα ζήλιας.
4. Η ειλικρίνεια και η ευγένεια μπορούν να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε καλύτερη επικοινωνία, τόσο με τον εαυτό τους όσο και με τους αγαπημένους τους.
Ματίνα Σωτηροπούλου
Developmental Psychologist
MSc Child Development UCL
