Σήμερα είναι η γιορτή της μητέρας. Αναμφίβολα μία από τις πιο όμορφες και διάσημες γιορτές παγκοσμίως. Η άνοιξη με τα λουλούδια και οι μέρες που όλο και μεγαλώνουν συμβάλλουν στο να ομορφύνει ακόμα περισσότερο ο Μάιος, ο μήνας που φιλοξενεί, εδώ και πολλά χρόνια, την ξεχωριστή αυτή γιορτή.
Σκέφτομαι πως οι περισσότεροι ίσως άνθρωποι βλέπουν τη μητέρα σαν μία ηρωίδα. Μία γυναίκα με υπερφυσικές δυνάμεις. Είναι εκείνη που κυοφορεί και εκείνη που συνήθως εκφράζει την πιο τρυφερή πλευρά της οικογένειας. Είναι εκείνη που συμβουλεύει και θα η υπεύθυνη για να μεταφέρει την “είδηση” στον μπαμπά. Ο μπαμπάς είχε το ρόλο του νόμου και της τάξης ενώ η μαμά πάντα είχε λίγη περισσότερη υπομονή και κατανόηση.
Όμως τα χρόνια περνάνε και οι ζωές μας αλλάζουν. Μεγαλώνουμε και βλέπουμε τη μητέρα μας αλλιώς. Εκεί που ήταν η δυνατή εκείνη γυναίκα που μπορούσε να καταφέρει τα ακατόρθωτα, τώρα φαίνεται διαφορετική. Τώρα κουράζεται πιο εύκολα. Τώρα μπορεί να λέει ξανά και ξανά την ίδια ιστορία, σαν να τη λέει για πρώτη φορά. Τώρα ζητά πιο συχνά βοήθεια. Τώρα ξεχνά πιο συχνά. Τώρα απομυθοποιείται.
Και εμείς μένουμε να κοιτάμε αυτή την αλλαγή, χωρίς να ξέρουμε πως πρέπει να αντιδράσουμε και τι πρέπει να πούμε. Ξέρουμε τι συμβαίνει αλλά δεν θέλουμε να το δούμε. Μένουμε με την απορία: - Μα πως γίνεται, νόμιζα πως θα έμενε πάντα νέα και δυνατή, να είναι το στήριγμά μου και να προστατεύει.
Ξαφνικά μία μέρα συνειδητοποιούμε πως δεν μπορούμε πια να έχουμε το ρόλο του παιδιού. Τώρα η μητέρα χρειάζεται τη φροντίδα μας. Τώρα πρέπει εμείς να της κουβαλήσουμε τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ και να την συνοδέψουμε στο ραντεβού με τον γιατρό. Τώρα εμείς πρέπει να την πάρουμε τηλέφωνο να δούμε τι κάνει και πως είναι. Τώρα εμείς πρέπει να είμαστε οι “μεγάλοι”.
Μήπως ήρθε η στιγμή να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στη μαμά μας για τα τόσα χρόνια φροντίδας και υποστήριξης. Μήπως ήρθε η ώρα να της πούμε πως δεν χρειάζεται να ανησυχεί πια, μας μεγάλωσε καλά, τα κατάφερε! Μήπως ήρθε η ώρα να ξανασυστηθούμε και αυτή τη φορά να μην είμαστε ούτε οι “μικροί” ούτε οι “μεγάλοι” αλλά απλά ο εαυτός μας;
Ας είναι φέτος η γιορτή της μητέρας διαφορετική!
