Δεν είναι λίγες οι φορές που τις σκέψεις μας, μπορεί να μονοπωλήσουν οι πράξεις των αγαπημένων μας ανθρώπων. Τι έκανε ή τι δεν έκανε κάποιος; Πως αυτό μεταφράζεται για τη σχέση με τον άνθρωπο αυτό; Γιατί φόρεσε αυτά τα ρούχα σε ένα σημαντικό δείπνο, γιατί δεν πήρε τηλέφωνο να ευχηθεί στους συγγενής; Γιατί φρόντισε ή δεν φρόντισε για κάτι;
Πράγματα σημαντικά αλλά και συχνά ασήμαντα, μπορεί να κάνουν κύκλους στο μυαλό μας ή και στις συζητήσεις μας και οι ερμηνείες για αυτά δεν αργούν να εμφανιστούν. Ερμηνείες, που ανοίγουν μία άλλη συζήτηση και μετά μία επόμενη και πάει λέγοντας. Έτσι περνούν ώρες και ώρες, χωρίς στην πραγματικότητα να αλλάζει κάτι.
Πολλοί διαφορετικοί λόγοι, μπορεί να κρύβονται πίσω από το γιατί επιλέγουμε, να αναλωθούμε στο να αναλύουμε και να εξετάζουμε από κάθε γωνία τις ζωές των άλλων. Ένας όμως, που προσωπικά με βοηθά, να σταματήσω αυτή τη χρονοβόρα συνήθεια, είναι ο παρακάτω.
Είναι πολύ πιο ξεκούραστο να ασχολείσαι με τους άλλους, τη ζωή, τις επιλογές τους και τα λόγια τους. Είναι πολύ πιο ξεκούραστο γιατί δεν μπορείς να το ελέγξεις και ούτε είσαι υπεύθυνος για αυτά. Τι είναι πολύ πιο δύσκολο και καθόλου ξεκούραστο; Να ασχολείσαι με τη δική σου ζωή, γιατί είναι το μοναδικό κομμάτι που μπορείς στην πραγματικότητα να ορίσεις.
Στη ζωή υπάρχουν πολλά πράγματα, που μας συμβαίνουν και δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Όμως αυτό που μπορούμε να ορίσουμε είναι πως εμείς επιλέγουμε να απαντήσουμε σε αυτά, πως επιλέγουμε να σταθούμε στη ζωή. Εκεί συνήθως βρίσκεται κι η ουσία.
