Ο καθένας μας γνωρίζει ανθρώπους, που ανεξάρτητα από την ηλικία τους, μπορεί να φαίνονται πολύ ώριμοι, σαν να γνωρίζουν από νωρίς το νόημα της ζωής, τι ακριβώς θέλουν και πως μπορούν να το πετύχουν. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν άνθρωποι που φαίνεται πως δεν μαθαίνουν από τη ζωή και παραμένουν στο ίδιο σημείο, χωρίς να εξελίσσονται. Κάποιοι έχουν δοκιμαστεί περισσότερο από τους άλλους και κάποιοι τις δυσκολίες που βρέθηκαν μπροστά τους, τις κράτησαν σαν σπουδαία μαθήματα.
Ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, μου είχε πει κάποια στιγμή, πως κανένας δεν ωριμάζει από επιλογή. Όλοι “μεγαλώνουμε” επειδή χρειάστηκε κάποια στιγμή στη ζωή μας, να αντιμετωπίσουμε κάτι, που απαιτούσε λίγη περισσότερη γνώση, σοβαρότητα, σκέψη και θάρρος. Έτσι χαιρετήσαμε κάπως την “ανωριμότητα” και μάθαμε να σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο την συμπεριφορά μας, τις αντιδράσεις μας στις διάφορες καταστάσεις και τον αντίκτυπο που έχουν αυτές στους ανθρώπους γύρω μας.
Άλλοι άνθρωποι πάλι υποστηρίζουν, πως η ωριμότητα ενός ανθρώπου, φαίνεται από την ικανότητά του να λέει όχι. «Ο άνθρωπος ωριμάζει πραγματικά όταν μάθει να λέει όχι. Δεν είναι σκοπός μου σε αυτή τη ζωή να υπηρετώ τους άλλους, δεν είναι απαραίτητο να ικανοποιώ τους πάντες.» αναφέρει η Ψυχολόγος, Μαρία Κορακά. Για να μάθω βέβαια να λέω όχι σημαίνει πως έχει γίνει λίγο πιο ξεκάθαρο σε εμένα τι θέλω και τι όχι, τι είναι προτεραιότητα και τι σημαίνει “πετυχαίνω το στόχο μου”.
Μήπως τελικά ωριμάζει, όποιος γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του;
