Ο συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ γεννήθηκε το 1930 στο Χάκνει του Λονδίνου, όπου και πέρασε τα περισσότερα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Από νωρίς έδειξε το ενδιαφέρον του για το θέατρο και μόλις το 1950 ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα θεατρικών σπουδών.
Ήταν η ίδια περίοδος, που ο νομπελίστας δημιουργός, δημοσίευσε και τα πρώτα του ποιήματα. Λίγους μήνες μετά την πρώτη του δημοσίευση, προσλαμβάνεται στον ραδιοφωνικό σταθμό του μεγαλύτερου βρετανικού καναλιού, το BBC. Ξεκινά να εργάζεται σαν ηθοποιός και να λαμβάνει μέρος σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις στην Αγγλία, χρησιμοποιώντας το όνομα Ντέιβιντ Μπάρον.
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία λογοτεχνίας όπως το βραβείο Βρετανικής Λογοτεχνίας Ντέιβιντ Κόεν το 1995 και το θεατρικό βραβείο Λόρενς Ολίβιε το 1996 για το σύνολο της προσφοράς του στο θέατρο. Του απονεμήθηκε το Ειδικό Βραβείο του "Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου" της "Ελευθεροτυπίας" για το σύνολο της κινηματογραφικής προσφοράς του το 1997, ενώ αρνήθηκε βραβείο από την βασίλισσα της Αγγλίας. Στην ηλικία των 75 ετών βραβεύτηκε με το Σουηδικό βραβείο Νόμπελ το 2005.
Ένα από τα πιο γνωστά θεατρικά έργα του Πίντερ, ήταν “Η προδοσία”. Το έργο “Η προδοσία”, ανέβηκε πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, στο Λονδίνο το 1978. Απέσπασε πολύ θετικές κριτικές και τιμήθηκε με βραβεία στην Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο. Το 1983, το διάσημο αυτό έργο του Άγγλου νομπελίστα, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία.
Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας γυναίκας, ενός άντρα που γίνεται σύζυγός της και του φίλου του, με τον οποίο η γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση. Το πρωτότυπο του έργου είναι ότι ξεκινάει από το τέλος όταν οι τρεις έχουν πάρει πια διαφορετικούς δρόμους και πηγαίνει προς την αρχή όταν οι τρεις πρωτογνωρίζονται.
Ο λόγος που το βιβλίο αυτό γνώρισε τεράστια επιτυχία, ενώ περιγράφει μία σχετικά “απλή” πλοκή είναι οι εναλλαγές στο χρόνο. Το έργο ξεκινά από τη στιγμή που χωρίζει το παντρεμένο ζευγάρι και παίρνουν διαζύγιο. Στο τέλος του βιβλίο βρίσκεται η αρχή του έρωτα του Τζέρι και της Έμμα, η ερωτική εξομολόγηση που της κάνει και ο ενθουσιασμός και η μαγεία του ειδυλλίου τους. Το παιχνίδι του Πίντερ με το χρόνο, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα κωμικοτραγικό συναίσθημα στον αναγνώστη.
Ταυτόχρονα, ο ίδιος επιλέγει να επικεντρωθεί στον τρόπο που εξελίσσουν τη συμπεριφορά τους οι τρεις πρωταγωνιστές. Στα ψέματα που ξεκινούν από κάτι πολύ μικρό και μετά όλο και πληθαίνουν και γίνονται πιο περίπλοκα, ώστε στο τέλος. οι χαρακτήρες να εγκλωβιστούν μέσα σε ένα τρίγωνο και μία προδοσία.
