Οι μπλε οθόνες έχουν μετατραπεί στη νέα μας πραγματικότητα. Ας μην γελιόμαστε. Δεν είναι μόνο το κινητό αλλά και ο υπολογιστής, οι ταμπλέτες και η τηλεόραση. Η τηλεργασία και η τηλεκπαίδευση έχουν έρθει για να μείνουν. Και φυσικά όλα έρχονται παρέα με ένα τίμημα. Θα έχεις ηρεμία όταν δουλεύεις και μπορεί να έχεις μηδενίσει το χρόνο που ξόδευες στη μετακίνηση και στην προετοιμασία για να φύγεις από το σπίτι, όμως υπάρχουν και κάποιες δυσκολίες όπως η έκθεσή μας στο εθιστικό μπλε φως της οθόνης.
Για μένα, η αρχή έγινε κάπως παράδοξα. Αφού ξεκίνησα να δουλεύω μέσα από μία οθόνη, άρχισαν να με κουράζουν οι συνεχόμενες ειδοποιήσεις από το Instagram και ρύθμισα τις επιλογές του κινητού μου ώστε να μην με ξαφνιάζουν συνεχώς. Αμέσως μετά ακολούθησε το Facebook. Σιγά-σιγά άρχισα να αισθάνομαι πιο ήρεμα και σταμάτησα να φοβάμαι πως μπορεί να χάσω κάτι πολύ σημαντικό που συμβαίνει ή ότι κάποιος με χρειάζεται και εγώ δεν έχω “ενημερωθεί”. Ταυτόχρονα, άρχισα να σκέφτομαι μήπως πρέπει να απενεργοποιήσω και τις ειδοποιήσεις στο WhatsApp.
Μπήκα όμως και στον πειρασμό να ερευνήσω λίγο παραπάνω, αυτή την ηρεμία που μου χάρισε, ο περιορισμός των ειδοποιήσεων, που εμφανίζονται στην κεντρική μου σελίδα. Γιατί λοιπόν πρέπει να απενεργοποιήσουμε σήμερα τις ειδοποιήσεις στο κινητό μας;
Ξεκινάμε την ημέρα σου με λιγότερο στρες.
Σύμφωνα με έρευνες, οι περισσότεροι άνθρωποι ( 80% ) έχουν ήδη κοιτάξει το κινητό τους τα πρώτα 15 λεπτά που έχουν ξυπνήσει. Στην πραγματικότητα όμως, οι άνθρωποι που επιτρέπουν σε έναν εξωτερικό παράγοντα, όπως είναι το κινητό, να επηρεάσει την διάθεσή τους, ξεκινούν την ημέρα τους χωρίς να αισθάνονται ήδη εξαντλημένοι.
Χρόνος χωρίς διακοπές για τις αγαπημένες δραστηριότητες.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν ότι μπορούν για να μας τραβούν την προσοχή και να αφιερωνόμαστε σε αυτά. Όσο εθιστικά και να είναι, η έλλειψη ειδοποιήσεων θα μας βοηθήσει σημαντικά να μειώσουμε το χρόνο που σπαταλάμε σε αυτά και να συγκεντρωθούμε σε ότι πραγματικά επιθυμούμε.
Περισσότερο παραγωγικοί και λιγότερο απασχολημένοι
Όλοι μας γνωρίζουμε πως υπάρχει μεγάλη απόκλιση, από το να είμαστε πολυάσχολοι και από το να δηλώσουμε παραγωγικοί. Όταν δεν χάνουμε πολύτιμο χρόνο στο να “χαζεύουμε” στο κινητό μας και να ανταποκρινόμαστε στις ειδοποιήσεις, είναι αναμενόμενο να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τα πράγματα που έχουν ουσία όπως για παράδειγμα το να φροντίζουμε τον εαυτό μας.
Παρών για τους άλλους
Την ώρα που κάνουμε μία πολύ βαθιά συζήτηση με έναν αγαπημένο μας άνθρωπο, ακούγεται ο ήχος από το κινητό μας ή ξαφνικά ανάβει η μπλε οθόνη και μας καλεί να “τσεκάρουμε” ποιος μας ψάχνει και γιατί. Είτε σταματήσουμε αυτό που συζητούσαμε είτε όχι, η προσοχή μας έχει ήδη ταξιδέψει μακριά από τον συνομιλητή μας.
Μας αναγκάζει να δούμε τι είναι πραγματικά σημαντικό
Δεν είναι όλες οι ειδοποιήσεις σημαντικές και όμως αντιδρούμε άμεσα σε όλες, λες και είναι εξίσου επείγουσες. Βάζοντας ένα φρένο στις ατελείωτες ειδοποιήσεις, μπορούμε υπό μία έννοια να θέσουμε σε ιεραρχία τις δικές μας προτεραιότητες, τι είναι και τι δεν είναι απαραίτητο.
Στο τέλος της ημέρας, βάζοντας όρια στις ειδοποιήσεις του κινητού μας, γινόμαστε εμείς πλέον υπεύθυνοι για την πληροφορία που λαμβάνουμε. Δεν είμαστε στον έλεγχο μιας συσκευής που ελέγχει τη διάθεση και τις αντιδράσεις μας, αλλα επιλέγουμε πότε και κάτω από ποιές συνθήκες θέλουμε να ενημερωθούμε.
source: forbes.com, theguardian.co.uk
