Πριν από λίγες μέρες, με έναν αγαπημένο μου άνθρωπο φάνηκε πως είχαμε αρχίσει να δυσκολευόμαστε στην επικοινωνία. Στις τελευταίες μας κουβέντες, πάντα υπήρχε ένταση και ήταν λες και κάναμε έναν διαγωνισμό για το ποιος θα επικρατήσει, ανεξάρτητα από το θέμα που συζητούσαμε. Ήταν αρκετά ξεκάθαρο, πως δεν υπήρχε ένταση, επειδή συζητούσαμε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για κάποιον από τους δύο, αλλά ότι μάλλον κάτι άλλο θέλαμε να πούμε που δεν μπορούσαμε.
Μετά από κάποιες μέρες, λίγη σιωπή και πιο αραιά τηλεφωνήματα, βρεθήκαμε να συζητάμε για το πόσο δύσκολο είναι κάποιες φορές να ακούει ο ένας τα προβλήματα του άλλου, ιδιαίτερα όταν αυτά φαίνεται να μην λύνονται ποτέ και να γίνεται ένας κύκλος, κάθε φορά που συζητούνται. Και μετά έρχεται η σκέψη “μα πως γίνεται να μην τα συζητάω μαζί σου;”.
Μία απόλυτα λογική σκέψη, όταν άνθρωποι έχουν μία δυνατή και ουσιαστική σχέση.
Πριν από λίγες μέρες, στην επιστροφή από τα γενέθλια ενός συγγενή, επανέρχεται το ίδιο θέμα. “Έχω κουραστεί να ακούω τα προβλήματα της φίλης μου. Κάθε φορά που βρισκόμαστε μου λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα, Θέλει να αλλάξει χώρα, αλλά παράλληλα δεν κάνει κανένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Πάνε περίπου 3 χρόνια, που λέει ακριβώς τα ίδια. Έχω χάσει την υπομονή μου και το παρατήρησα γιατί ξεκίνησα να της απαντάω θυμωμένα σε ότι μου λέει.” είπε ένας αγαπημένος μου άνθρωπος, όσο βρισκόμασταν στο αυτοκίνητο. Σκέφτηκα πως αυτή η ένταση κάτι μου θυμίζει.
Και τι κάνεις όμως; Δεν μπορείς να κλείσεις την πόρτα σε έναν άνθρωπο που σε έχει στηρίξει για τόσο καιρό, σωστά; Πως θα ήταν τα πράγματα αν μπορούσαμε να πούμε αυτό ακριβώς που νιώθουμε;
Στεναχωριέμαι πολύ που δεν είσαι καλά και θα ήθελα πολύ να μπορούσα να σε βοηθήσω. Στην πραγματικότητα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σε ακούσω, γιατί καταλαβαίνω πως σε βοηθάει. Ξέρω πως κι εσύ, θα με στήριζες στις δύσκολες στιγμές μου. Όμως δυσκολεύομαι πολύ να σου σταθώ. Πάει πολύ καιρός, που ακούω τα ίδια και δεν φαίνεται να οδηγεί κάπου η κουβέντα. Τις τελευταίες φορές δυσκολεύομαι να μην θυμώσω, όταν συζητάμε και δεν ξέρω τι να κάνω γιατί θέλω να είμαι κοντά σου.
Μήπως έτσι καλύτερα;
