Πριν από κάποια χρόνια όταν αισθανόμουν πως βρίσκομαι σε ένα τέλμα και πως έχω με έναν τρόπο μείνει στάσιμη για καιρό είχα μία περίεργη συνήθεια.
Πήγαινα σε γνωστή μηχανή αναζήτησης βίντεο και έψαχνα συνεντεύξεις ανθρώπων, που πέτυχαν κάτι σημαντικό στη ζωή τους. Έγιναν διάσημοι ή ανακάλυψαν κάτι πολύ σπουδαίο ή με κάποιο τρόπο κατάφεραν να βρουν κάτι που να αγαπούν πολύ και να είναι καλοί σε αυτό. Μου άρεσε πολύ να βλέπω τις πρώτες τους συνεντεύξεις, όπου περιέγραφαν όλη την αναζήτηση τους και τον δρόμο που φυσικά δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.
Οι ιστορίες τους με γέμιζαν ελπίδα ότι όλοι μπορούν να τα καταφέρουν. Ότι ακόμα και πολλοί επιτυχημένοι άνθρωποι μπορεί στην αρχή να συνάντησαν δυσκολίες. Ότι δεν γνώριζαν όλοι από την αρχή με τι ήθελαν να ασχοληθούν και ποιος είναι ο στόχος τους.
Παράλληλα με αυτή την ιδέα του θαυμασμού, σκέφτηκα πως αν θαυμάζω την πορεία κάποιου, ίσως και κάποιος άλλος μπορεί να σκέφτεται το ίδιο για τη δική μου πορεία. Κάποιος μπορεί να χαίρεται πολύ όταν μαθαίνει κάποια επιτυχία μου. Κάποιος μπορεί όταν μαθαίνει κάποια αποτυχία μου, να αισθάνεται πως αυτό είναι ανθρώπινο και πως συμβαίνει τελικά σε όλους.
Παράλληλα μου έδινε και μια ιδέα για τα σημεία στη ζωή μου, που είχαν περιθώρια βελτιώσης ή επιθυμίες, που μέσα στη γρήγορη καθημερινότητα είχαν παραγκωνιστεί. Τα άτομα που θαυμάζουμε λένε πολλά για το ποιοι είμαστε σήμερα και που θέλουμε να βρεθούμε την επόμενη ημέρα.
Μας γεμίζουν ελπίδα και μας βοηθούν να ονειρευόμαστε. Εσείς μπορείτε να σκεφτείτε ποιους θαυμάζετε και γιατί;
