Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τις γυναίκες. Δεν είναι λίγοι οι λογοτέχνες που προσπάθησαν να κατανοήσουν τη φύση της γυναίκας. Από τα αρχαία κείμενα, ως τα πιο μοντέρνα έργα, δεν έχει σταματήσει ποτέ η τέχνη να επιθυμεί να περιγράψει και να αποκαλύψει πλευρές της θηλυκής πραγματικότητας. Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο, ο ουρουγουανός λογοτέχνης, αποχαιρετά τους αναγνώστες του.
Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο, τιμήθηκε για το έργο του με το Βραβείο Casa de las Americas, το Βραβείο Aloa, το American Book Award, το Βραβείο για την Πολιτισμική Ελευθερία του Ιδρύματος Λάναν και το σουηδικό Βραβείο Ντάγκερμαν.
Οι "Γυναίκες" είναι ο ύστατος αποχαιρετισμός του Εδουάρδο Γκαλεάνο στους αναγνώστες του, αποχαιρετισμός εσπευσμένος, μια και ο ίδιος δεν πρόλαβε να δει τυπωμένο το βιβλίο του πριν φύγει από τούτο τον κόσμο. Πρόλαβε τουλάχιστον να ετοιμάσει αυτή την ανθολογία - φόρο τιμής στη Γυναίκα, που τόσο κεντρική θέση είχε στη σκέψη, στο έργο και στη ζωή του γενικότερα. Με τη χαρακτηριστική του ποιητική πρόζα, μιλάει για γυναίκες που άφησαν το δικό τους στίγμα στην ιστορία, ανασύρει από τη λήθη συλλογικά κατορθώματα γυναικών, μιλάει για τις ρίζες του μισογυνισμού, για γυναίκες που αψήφησαν την κυρίαρχη ανδρική ερμηνεία της πραγματικότητας. Και όπως η γυναίκα με την οποία ξεκινά το βιβλίο, η Σεχραζάντ από τις "Χίλιες και μια νύχτες", αφηγείται ιστορίες στον βασιλιά για να μην τη σκοτώσει, έτσι και ο Γκαλεάνο, ένας μάγος της γλώσσας, αφηγείται τις ιστορίες του για να μην αφήσουμε τη μνήμη να πεθάνει, γιατί η μνήμη χτίζει το μέλλον.
