Ο αγαπημένος μήνας, ίσως των περισσότερων ανθρώπων, ο μήνας των διακοπών. Ο Αύγουστος, ο μήνας της ανεμελιάς και των καλοκαιρινών διακοπών. Φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, υπήρχε τεράστια ανάγκη, από τους περισσότερους ανθρώπους για ξεκούραση και ηρεμία.
Φέτος, όλοι ήταν πολύ σοβαροί με τις διακοπές τους. Είχαν ένα πλάνο, είχαν εναλλακτικές σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Όλα ήταν προγραμματισμένα και σωστά μελετημένα.
Το ίδιο συμβαίνει και σε εσένα που τελικά θα πας στο νησί.
Καταφέρνεις εν τέλει να πας τις πολυπόθητες αυτές διακοπές. Φτάνεις στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο. Αφήνεις βιαστικά τις αποσκευές σου. Αρπάζεις το μαγιό, το αντηλιακό και μία πετσέτα. Τα είχες τοποθετήσει επίτηδες, στο πάνω μέρος της βαλίτσας. Τρέχεις προς την πλησιέστερη αμμουδιά. Βρίσκεις το σημείο που τόσο καιρό ονειρευόσουν. Απλώνεις την πετσέτα και παίρνεις ύφος “είμαι έτοιμη για σένα τώρα ήλιε”. Κλείνεις τα μάτια σου.
Προτού το συνειδητοποιήσεις, αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει γύρω σου. Ακούς ρακέτες. Ακούς δυο-τρεις διαφορετικές μουσικές από φορητά ηχειάκια. Δύο πολυμελείς οικογένειες ανοίγουν μεγάλο διάλογο για το που θα πάνε να φάνε το βράδυ, ενώ οι μισοί βρίσκονται στο θάλασσα και οι άλλοι μισοί στις πετσέτες τους. Φασαρία και πανικός.
Κάτσε! Αυτό απέχει πολύ από αυτό που είχες φανταστεί; Τι μπορείς να κάνεις; Είναι δημόσιος χώρος. Αυτός ο χώρος είναι για όλους, δεν μπορείς να πεις κάτι. Να πάρεις την πετσέτα σου και να φύγεις; Να πας πίσω στο δωμάτιο;
Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε αυτό το σημείο. Στο σημείο που αμφισβητούμε το κατά πόσο είναι φυσιολογικό να μας ενοχλεί κάτι, ιδιαίτερα όταν όλοι γύρω μας φαίνεται να είναι εντάξει με αυτό ή αν μη τι άλλο να το ανέχονται. Όμως δεν είναι όλα τα πράγματα για όλους. Κάποιοι θέλουν να βρεθούν στην παραλία για να ηρεμήσουν και άλλοι για να ξεδώσουν.
Αυτό που έχει αξία είναι να δει κανείς, ποια είναι η ανάγκη του και να προσπαθήσει να την ικανοποιήσει. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, μέσα από έναν διάλογο, για παράδειγμα να ζητήσει να χαμηλώσουν την ένταση της μουσικής, μπορεί ίσως να γίνει με την επιλογή ενός πιο ήσυχου προορισμού ή την επιλογή ενός άλλου μήνα για διακοπές όπως ο Ιούνιος ή ο Σεπτέμβρης.
Το περιβάλλον δεν θα είναι πάντα ιδανικό, για κάνουμε αυτό που έχουμε περισσότερο ανάγκη, ούτε όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται τα ίδια πράγματα για να περάσουν καλά.
Μήπως τελικά η συμβίωση στην παραλία, είναι η αρχή για να δούμε, με ποιον τρόπο θα μένουμε περισσότερο πιστοί στις ανάγκες μας και πως θα παρασυρόμαστε λιγότερο από αυτό που θέλει η πλειοψηφία;
